EYLÜL GECESİ
Eylül gecesi Eylül gecesi, ay ışığı nazlıca içime akardı Gökyüzünde yıldızlar yağardı saçlarına, Karşımda gözlerin, ışıldardı yüzün. Ama şimdi sen yoksun, Yıldızlar bile solgun, gözlerim karanlık. Seninle burada, sessiz gecede El ele tutuşmuş, hayal kurardık birlikte. Rüzgârın hafif esintisi saçlarını okşardı. Ocakta yanan ateş gibi içimi ısıtan güzel sözlerin vardı bu bahçe bu tahta kulübe, aşkımızın simgesi olurdu. Eylül rüzgarları esiyor dört bir yanda, sesini getirmez artık sana dair bir hatıra, Güz gülleri merhaba diyor karanlığa Senden bir koku sunuyor sineme Bu aşk özleminle yanıyordu her an, her saniye. gülüşünde, gamzelerin de güller açıyordu bir zamanlar Adını anarken dudaklarım her fısıldadığında. Gözlerimdeki yıldızlar seni arıyordu, Kalbimdeki yangın seni çağırıyordu, Birlikte diktiğimiz ağ gülün o baygın kokusu geliyordu Bir zamanlar seninle yaşadığımız anılar, Hala içimde canlı, hala sevgilimizdir. Eylül gecesi gökyüzüne bak...
