Fikri Demirtaş

Kirkor Yeteroğlu “kırılmış bir çandım / kimseler duymadı yüreğimin sesini” Türkiye Kadim Ermeni toplumundan Malatyalı şair Kirkor Yeteroğlu geçirdiği rahatsızlık sonucu 24.03.2023 günü İstanbulda hayatını kaybetti. Yeteroğlu 20 Temmuz 1950’de Malatya Arapgir ilçesi Yaylacık (Şepig) eski Ermeni köyünde doğdu. İlköğrenimini Çemişgezek ve Arapgir’de gördü. 1964-1966 arası Üsküdar Surp Haç Tıbrevank  Ermeni Lisesi ortaokul bölümüyle Arapgir Ortaokulu’nda öğrenimini sürdürdü.  Öğretmen Okulunda okumak isteğini gerçekleştiremedi, ortaokul ikinci sınıftan ayrılarak yaşama atıldı.  1968-1971 arası Diyarbakır’da yaşadı. Yeteroğlu yaşamını Mayıs 1974’ten beri  İstanbul’da sürdürüyordu.24.03.2023 günü İstanbulda hayatını kaybetti.Yeroğlunun şiir ve yazıları Arapgir Postası, Şiir Ülkesi, Edebiyat 81, Evrensel Kültür, Agora, Nefes, E, Eski, Çağdaş Türk Dili, Sanat ve Hayat, Güzel Yazılar, Gazete Kadıköy, Kıyı, İnsancıl, Agos, Varlık, Yasakmeyve, BH Sanat, gibi dergi ve gazetelerde ya

Malatya Büyükşehir Belediyesi  Evimiz enkaz altında Asbuzunun ünlü bağ köyleri  Barguzu, Orduzu, Çarmuzu, Banazı, Kileyik, Tecde.... Tarım arazilerine dere kenarlarına imar izni veren yetkililer İlim ve  feni rehber almadılar. Göğe uzandı rantsal binalar Doğal olay seller, depremler .  Afetlere karşı alınmayan tedbirler, Zemheri soğuğunda  Destan şehir(! )enkaz altında. Asbuzu bağları mezarlığa döndü... Malatya'da bu kara yazgıyı yaşadı.  Feryat  figan  sesleri Beydağı'nı aşıyor, Göz yaşları Fırat  gibi akıyor . Evlerini terk edenler yurdun dört bir yanına göç ediyor. Bu depremler,  Bu ölümler, acılar ,  kader miydi? Bu kederler, kader miydi? Neydi tedbir?  Harap olan yıkılan  yurdumda, güzel anılarımı  bıraktım ardımda... Yıkık yuvam geldikçe aklıma  gözüm yaşarıyor Yüreğim sızlıyor  Melita'nın Kayısı bahçelerini ve sonsuz mavi gökyüzünü,  bizim elleri özledim Semada gurbet sürgünü türküler  Yüreğim üşüyor...  Memleketim gözlerimin önünde Gezinip dururum şim

  Fotoğraf: Malatya'da  yıkılan Billurkent Sitesi  evimizin enkazı Kahramanmaraş merkezli depremlerde can kaybı 50 bine yaklaştı. Türkiye iki büyük deprem felaketinin yaralarını sarmaya çalışıyor. İlki 7,7 ikincisi 7,6 büyüklüğündeki deprem; Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana, Adıyaman, Osmaniye, Hatay, Kilis ve Malatya'da büyük yıkıma yol açtı. Deprem felaketinde binlerce kişi enkaz altından çıkartıldı. Onbinlerce insan hayatını kaybetti, yaralandı. Yüzbinlerce insan ailesini kaybetti. Milyonlarca insan evini, arkadaşlarını, anılarını, geçmişini, şehrini kaybetti. Başka şehirlere göçtü. Bölgede kalanlar çadır kentlerde, konteynır kentlere yerleşti / yerleşiyor. Ve 85 milyonun yüreği yanıyor...Bu yangın hiçbir zaman sönmeyecek... 6 ŞUBAT DEPREMLERİ  6 Şubat 2023 ... Deprem gürültüsü kıyamet koptu, Dalga dalga komşu illeri sarstı, Uykudaydı herkes bir seher vakti, On binlerce ölü yürekler yaktı. Temel yok, yer sıvı; demirden çalmış İnançlar, ül

Malatya, Bizim evin enkazı kaldırılırken " Deprem doğal bşr afet değildir." Malatyam.. Ben demeden dolu gibi döküyü... 6 Şubat 2023 'günü, Daha gece gündüze bürünmemişti ki;  ürkütücü bir uğultu sesi böldü o derin uykuları.  Onbir şehrimizi acı çığlıklar inletti ... Kara kışta can havliyle kaçıyordu insanlar sokaklara...  Öğlen ikinci  bir sarsıntıyla  kükredi kırdı, yıktı deprem... Onbinlerce insan enkaz altında kaldı. Bahar gelecekti memlekete. Cemre düşmeden toz bulutları düştü havaya. Her yer toz, duman, yıkıntılar  arasında... Önce ışıklar karardı, sonra dünyalar... Yıkılan binaların çatırdısı   kanat sesleri, insan çığlıkları... Zemheri ayazında feryatlara karıştı... Binlerce eve figan düştü...  Sesimi duyan var mı? Çaresizliğin sesi... Her sessizlik zehirden acımız,  Enkazdan sağ çıkartılan  canlar sevincimiz . Nice masum can betonların altında kaldı... Derin bir sükut, ödüyoruz bedelini onca yanlışın, rantın cehaletin... Kader değildi bu yazımız... Zelzele