MELİTA'DA SONBAHAR

MELİTA'DA SONBAHAR 

Aspuzu bağlarında sarı çığlık... 

Hazan mevsimi,

 aylardan Kasım.

Beydağlarının üzerini koyu ,gri, mor rengi bulutlar sardı...

Vadiler, 

yamaçlar, 

dağlar, 

tepeler, 

bayırlar, 

düzler…

Sarı, kahverengi, turuncu, kızıl, pastel renklere büründü.

Bir sonbahar sabahı 

kırağı çaldı,

güller soldu, 

çiçekler soldu,

içimi hüzün kapladı,

kalbim üşüdü,

yağmurlar süzüldü yanaklarımdan.

Bir sonbahar daha geçti ömrümden...

Ahhh Ağ Gülüm!

Sarı zamanlarda 

Dalların arasından soluk soluk bakan güz güneşini,

hışırdayan yaprak seslerini,

saçlarına yağan sarı yıldızları ,

o edalı, cilveli yürüyüşünü,

kahverengi bakışlarını

özledim ,

Öyle ki herşeyini özledim...

Artık kalbim bir sonbahar gibi yalnız ve sessiz.

Gittin ya..! 

ellerimden,

gözlerimden.

Bilmiyorum kaç sonbahar geçecek bu ayrılığın ardından...

Altın sarısı yapraklar nadide bir halı gibi serildi yerlere…

Sonbahar rüzgârı tenimi, ruhumu yalıyor.

" Yine aylardan Kasım" şarkısını dinliyorum.

Bir Sen yoksun...