Ah, kara gözlüm!

Ah, kara gözlüm!
Kışımı bahar eyleyen güzelim.
Bahçede gülüşünü görmem,
Her gülde teninin kokusunu hissetmem bundandır.
Zemheri günlerinin tam ortasında,
Kış uykusuna yatmış, baharı, toprakla buluşacağı günü bekleyen bir fidan misali...
Ceylan bakışların gözlerimde saklı.
Ama özlem koynunda büyütürmüş tüm duyguları.
Yaşayarak öğreniyor insan...
Seninle geçen her an, ömrüme bahar gibi dokunuyor.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Arguvan'da Lezzetin ve Geleneğin Buluştuğu Gün: Yöresel Yemek Yarışması Coşkusu

Kayısı ve Su: Hayati Bir İlişki

Fırat'ın Kıyısında Bir Zaman Yolculuğu: Gerger'in Saklı Köyleri