Beyaz Düşler ve Kara Gözler

İlk cemre havada yağan kar doğanın hediyesi,
Sessizce yağan kar taneleri,
Birer birer düşüyor gecenin koynuna.
Her biri bembeyaz bir düş,
Ve ben, o düşlerin içinde seni arıyorum.

Soğuk rüzgâr yanaklarımı okşarlarken,
Bir yanım buz kesiyor,
Bir yanım kor gibi yanıyor.
Senin hayalin var her yerde,
Beyazlara sarınmış bir masal gibi.

Gecenin sessizliğinde
 ayak izlerini arıyorum,
Belki bir iz bırakmışsındır diye.
Her kar tanesinde senin adın var,
Her sessizlikte kalbinin sesi.

Ahşap bir kulübe, karlar altında
unutulmuş bir gül,
Karda çekilen fotoğraflar, 
zamana direnen anılar.
Ocakta köz ateşi,
Kızarmış ellerimizi uzattığımız o gece.
Birlikte içtiğimiz çayın sıcaklığı,
Dudaklarımda hâlâ duruyor.

Siyah dalgalı saçlarına karlar düşmüş,
Ve ben, o kar tanelerine imreniyorum.
Ceylan gözlerinle bana bir kez bakınca,
Bahar olup eriyor içimdeki kış.

Masmavi elbisenin içinde
Beni unutma çiçeği gibi duruyorsun.
Bir kar tanesi dönüyor etrafında,
Bir ben dönüyorum yüreğimin çığlığında.

Zemheri ayazı sarmış şehri,
Ama içimde ateş gibi yanıyorsun.
Bir tutku, bir sevda, bir hasret
Karanlığa ışık gibi düşüyorsun.

Ellerim buz gibi ama yüreğim yangın.
Sen varsın aklımda, sen varsın her an.
Kar taneleri gibi eriyor zaman,
Ama aşkımız baki kalacak kar altında.

Karla kaplı bahçede ağır adımlarla
 yürüyorum,
Uzakta bir siluet, bir hayal gibi.
Gözlerim kamaşıyor,
Dünyam ağır bir beyaza bürünüyor,
Ama yine de seni görüyorum.

Ellerimi uzatsam kaybolacak gibisin,
Bir gölge gibi, bir masal gibi.
Ama ben biliyorum sevgilim,
Sen gerçeksin, sen buradasın,
 kar tanelerinin arasında.

Ve ben, beyaz düşlerin içinde,
Ebediyen seni bekliyorum...

20 Şubat 2025, Malatya

Alıntı, Beni Unutma çiçeği



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Malatya'nın Ermeni Terzilerin Unutulmaz Anıları

HEKİMHAN- ULUGÜNEY İSTASYONU VAGON OKUL

Haceli: Malatya'nın Efsanevi Divanesi