Malatya'nın Altın Yumurtası

Malatya’nın Altın yumurtası

Bahar düşerken Beydağı’nın eteklerine,

Toprak uyanır usulca,

Derin bir nefes alır doğa,

Tomurcuklar fısıltılarla açar gözlerini,

Siyah dalların ucunda beyaz bir masal başlar.

Önce sessizlik…

Sonra ince bir kıpırtı…

Ve birden,

Çiçekler patlar ışığa,

Gelin olur Melita’nın bahçeleri,

Rüzgârda salınır beyaz tülleri,

Güneş okşar nazikçe,

Bahar, toprakla sevdalı bir dansa durur.

Kokusunu çeker içine vadi,

Çiçekler umutla yıkanır,

Her yaprakta, her dalda,

Gizli bir türküdür baharın sesi.

Sonra…

Çağlalar belirir usulca,

Yeşil müjdeler asılır dallara,

Güneşin nazlı elleri dokundukça,

Toprak bereket fışkırtır bağrından,

Ve kızarır yanakları mişmişin,

Malatya’nın sıcak nefesiyle büyür,

Güneşin altın taneleri, dallardan süzülür yere,

Ve Temmuz…

Kavurucu sıcağında alın teri,

Toprakla birleşir sessizce,

Dal koparır emekçi eller,

Hasat türküsü yükselir bahçelerde.

Rüzgâr savurur kokusunu uzak diyarlara,

Her tanesi bir öykü,

Her lokmada şifa, her çekirdekte yeni bir doğuş.

Apricots sevda gibi yayılır dünyaya.

Kayısı, sofralara uzanan bereket,

Kızlara çeyiz, 

Gençlere düğün,

Öğrenciye harçlık,

Üreticiye, emekçiye ekmek olur.

Malatya’nın güneşi,

Kayısı’nın türküsünü söyler,

Her mevsim yeniden,

Her daldan sonsuzluğa…

Fikri Demirtaş 

29 Mart 2025, Malatya 

Akçadağ Köy Enstitüsü Yerleşkesi