Sürmeli Gözlerdeki Şiir

Sürmeli Gözlerdeki Şiir

Kara gözlerin, ah o kara gözlerin

Aklımı başımdan usulca çalıverdi

Düşlerimde sen, her anımda sen

Gözlerime bak, hep seni görürüm.

Gözlerinin şairiyim ben.

Gülüşün, baharın en taze çiçeği sanki,

Ruhum, susuz toprağın yağmura hasreti gibi...

Seni gördüğüm an, kafesinden kurtulan bir kuş olurum.

O sürmeli gözlerinde yanarım, kor olurum.

Kavuşmamız imkansız belki, biliyorum,

Ama bu yalnız kalp, senin mülkün.

Her adımında endamın bir şiir,

Rüzgar, getirsin bana teninin kokusunu,

Sen, ey uzaktaki yakınım,

Canımın en derindeki sızısı, en tatlı düşü.

Yanımda olmayıp da aklımdan bir an bile çıkmayanı,

Sadece özlem değil, tarifsiz bir yangınım.