Bostanbaşı'nda Bir Hazan

Bostanbaşı'nda Bir Hazan

Sonbaharın soluğu Bostanbaşı'nda,

Kuş sesleriyle uyanıyor sabah.

Oysa göçmenlerin kanat çırpışı çoktan

Taşımıştı hüznü gökyüzüne.

Kırlangıçların vedasıyla

Ağırlaşıyor bahçenin sessizliği.

Toprakta direniyor hatmiler,

Güz gülleri son kez açıyor;

Bir umut gibi,tükenmeyen, solmayan...

Havada hasret kokusu var.

Sevmek,insanın doğasında.

Seher yeli getiriyor teninin gül kokusunu,

Islak toprakla karışan rüzgâr

Bırakıyor içime tatlı bir özlem.

Alıç dallarında eğilmiş meyveler,

Altın birer kandil gibi sallanıyor ayvalar.

Yer elmasının yıldız çiçekleri,

Mavi göğe serpilmiş umut kıvılcımları.

Doğa bu görkemiyle elveda derken,

Gözlerim hep seni arıyor.

Saçlarının siyah dalgalarını,

Gülüşünün ışığını,

Ceylan gözlerinin derinliğini...

Kayısı ağacının gölgesinde bir an

Seni gördüm sandım.

Bir serap,bir hayal, bir nefes...

İçim "cız" etti,

O gölgede sen varsın sandım.

Ve şimdi,

Sarılacağım o ağaca,

Dallarında hayalini bulmak için.

Esiyor özlem, yanık bir rüzgâr gibi.

İçimde mevsimler suskun:

Bir yanım hazan,bir yanım kara kış.

Ben, Bostanbaşı'nda yalnız bir gölge.

Ve biliyorum, kara gözlüm,

Bu yollar artık sana çıkmayacak.

Susacak bütün seraplar,

Dağılacak bütün kokular rüzgârla.

Sen,bir daha dönmeyecek olan

Mevsim gibi,kuş gibi,

Kalbimde sonsuza dek eksilen yanım olacaksın.

28 Eylül 2025

Bostanbaşı– Yeşilyurt, Malatya

 Alıç

Ayva Ağacı

Kırmızı Gül

Hatmi Çiçeği