Mavi Kelebeğim
Mavi Kelebeğim
Sen yokken,
Gözlerim, yokluğunun izinde kayboluyor.
Gece uykuya daldığımda,
gündüz güne uyandığımda
ilk düşündüğüm hep sen oluyorsun.
Sen,
en güzel anılarıma bahşedilmiş silinmez bir miras.
Zamandan bağımsız, bir köz oldu içimde hasretin;
Gel ki sönsün, yüreğimdeki yangın artık.
Teninin kokusuna yanıyorum,
ellerinin sıcaklığına özlemim var.
Hazan gecelerim, gökyüzünün sessiz yağmurlarıyla yıkanıyor;
rüzgâr, hüzünlü bir melodi gibi geçerken yanımdan.
Sürmeli kara gözlerinde kaybolmuşum,
Kirpiklerin ok gibi saplandı yüreğime.
Islak dudakların, susuzluğumun Soğukpınarı…
Gamzelerinde doğan sabahın ilk gülü,
Siyah saçlarını rüzgârla savurup da gel şimdi…
Deniz mavisi elbisenle,
çiçeklerin arasına süzülen bir mavi kelebek gibi.
Ansızın gelsen, gönlüme konsan;
ve o kısacık anda
ömrün tüm mevsimlerini seninle yaşasam…
Bil ki, Mavi Kelebeğim,
o güzel günler
anılarımızda saklı kalacak.
Her yaprak toprağa düşerken,
her sonbahar rüzgârıyla
seni yeniden, derin bir özlemle hissedeceğim…
Yorumlar
Yorum Gönder