YİTİK OKUL

Mayıs 31, 2023

YİTİK OKUL

Haritadan silinmiş,
yol tabelası kaldırılmış,
adı bile unutturulmaya yüz tutmuş.
Akçadağ Köy Enstitüsünün Sevgi Yolunda yürüyorum.
Arnavut kaldırım taşları bir bir sökülmüş.
Bağrında paslı bir hançer yarası.
Attığım her adım içimde uçurumlar açıyor.
Gözüme takılan yanmış, yıkılmış binalar..
Çocukluğum ve gençliğimde yaşadığım anılar canlanıyor.
O güzel cıvıl cıvıl günler geliyor aklıma.
Kalbime bir taş değiyor sanki.
Gözlerim doluyor.
O günlere geri dönebilsem.
Sanki savaşta bombardıman altına alınmış bir enkaz misali okul çeşmesi yüzükoyun yatıyor yeşil çimenler üzerinde.
Semasında ay yıldızlı bayrağım dalgalanmıyor ne acı.
Seher yelinin savurduğu yaprakların hışırtılarını dinliyorum.
Yanmış, kurumuş titreyen ağaçlar ruhumu acıtıyor. Sevgi çiçekleri soluyor
yüreğimde, beynimde derin yaralar açıyor .
Okulumuzun her köşesinde binbir anı saklı.
Bir bahar yağmuru çiseliyor.
Sahipsiz okulun mezarlığı,
papatyalar, gelincik çiçekleri arasında.
Müdür Şerif Tekben, eğitim başı Reyzi Pamir, öğrencilerin
imece ile yaptığı yeşil vaha yok artık.
Büyük eğitim destanını çekemediler.
Gün günden karanlık. ... Okulum, bir akşam alacasında, bir gökyüzü ağartısında.
Karanlığın ömrü bir çıngı ışık, anılar mahzenine sinmiş.
Bir hayal kıvılcımı yeter.
O günleri yok edeceğinizi mi sandınız ?
Bir çıngı umut yeter diriliş için...