Derme Suyu ( Deyr Mesîh,)

 Arslantepe Melid kralı Tarhunza( Mutalla)

Yedibin yıllık

Önemli bir şehir devleti 

 Hititçe ballar kenti

Milidya'dan , Malatya'ya uzanan bir yol hikâyesi.

Beydağının karnını parçalayıp Kündübeg'te

yer ananın rahminden doğar

Deyr-Mesîh :

kutsanmış su 

binlerce yıldır.

Derme Tohma'ya, Tohma Fırat'a çağlayıp akar.

Ab-î hayat akıyor damarlarında Malatya'nın

Asbuzu'nun irem bağlarını sular.

Meyve bahçeleri bereket saçar,

Tatlı lezzetiyle gönülleri çalar.

Bu toprakta " ezan, çan, hazan, bağlama" sesi 

hoşgörü ile yayılmış semalarında

Kadim şehrin belleğinde. yaşayan medeniyetlerin izini,

Derme'nin kenarında yaz akşamları

ay bağlama çaldığı vakit

bir yanık türkü yayılır havaya

" Malatya Malatya bulunmaz eşin, 

Gönülleri çoşturur ay'la güneşin."

Salkım söğütleri saçlarını yıkar Derme de

 Bahçe aralarında şiirli yollardan geçer 

Her üzüm tanesinde 

Melida'nın aşkı yüreklere sevgi tohumları eker 

Gökyüzü mavisiyle süzülürken,

Şanlı al bayrağımız

 dalgalanır Kaptajda

Derme suyu can verir gittiği her yere

Meyve çiçekleri rengarenk açar asbuzu bağlarında

Kayısıların yüzüne renk düştüğü ışıkta

Rüya misali manzarası bizi gönülden sarar

Bu şehirde yaşam bir masal gibidir.

İnsanın sevdiği Derme gibi olmalı su misali insanın gönlüne akmalı

Ayağının değdiği yerde yeşermeli

Bereket getirmeli