Kara Gözlümün Kokusu

Gül kokusu çaldı penceremi bu gece,

Teninde gezinirken ilk dokunuşun heyecanını taşıdı rüzgâr.

Düştün aklıma; gökyüzünü yaran bir mavi şimşek,

Karanlığımı delen ilahî bir ışıktın sen!

Sürmeli bakışların gözlerimin içinde saklı,

Her kirpik vuruşunda kayboldum,

her göz kırpışında yeniden doğdum.

İncinin beyazına değil,

o derin bakışına vurgunum;

Gözlerinden gönlüme bir sevda aktı.

Saçlarının karanlığı bir liman oldu ruhuma,

Yalnızlığımın yankılandığı o anda,

Yorgun kalbim buldu sonunda sükûneti,

Yokluğunla yandım ben her an!

Bir volkan patladı ansızın içimde,

Önce titredi toprak,

sonra yürek çatlarcasına.

Bakışlarınla yandım, nefesinle kül oldum,

Alevler içinde yüzerken bile adın dudaklarımda.

Şimdi bu kalp küllerinden doğan bir aşk,

Sana tutsak, sana aç bir çöl rüzgârı.

Yansın bu kalp bin kez daha senin için,

Bir bakışın yeter kara gözlüm, bir bakışın yeter…

10 Nisan 2025

Bostanbaşı / Yeşilyurt- Malatya,

Fikri Demirtaş