Fikri Demirtaş

                    Malatya -Yeşilyurt   Salkım Söğüt  Salkım Söğüt Akıyordu su gösterip aynasında söğüt ağaçlarını. Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını! Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere!(...) Nazım Hikmet Yıkımın ve Umudun İzleri: Çırmıktı'dan Bir Yolculuk Gökyüzünün gri bir hüzünle örtündüğü 30 Temmuz 2025 sabahı, 6 Şubat 2023'teki depremin zamanı durdurduğu, enkaz yığınları arasında bir hayalete dönüşen Çırmıktı'daydık. Kalbimizde tarifsiz bir sızıyla, Kahramanmaraş merkezli bu büyük felaketin derin izlerini taşıyan, bir zamanlar hayat dolu olan Molla Kasım Mahallesi'nin ıssız sokaklarında yürüdük. Yolculuğumuzun ilk durağı, bir zamanlar duaların göğe yükseldiği, şimdi ise minaresinin bir kısmı ile duvarları yıkılmış, ağır yaralı bir anıt gibi duran Mustafa Ağa Camii Kebir oldu. 1753 tarihli bu kadim Osmanlı eseri, asırlar boyu nice...

Sürmeli Gözlerdeki Şiir Kara gözlerin, ah o kara gözlerin Aklımı başımdan usulca çalıverdi Düşlerimde sen, her anımda sen Gözlerime bak, hep seni görürüm. Gözlerinin şairiyim ben. Gülüşün, baharın en taze çiçeği sanki, Ruhum, susuz toprağın yağmura hasreti gibi... Seni gördüğüm an, kafesinden kurtulan bir kuş olurum. O sürmeli gözlerinde yanarım, kor olurum. Kavuşmamız imkansız belki, biliyorum, Ama bu yalnız kalp, senin mülkün. Her adımında endamın bir şiir, Rüzgar, getirsin bana teninin kokusunu, Sen, ey uzaktaki yakınım, Canımın en derindeki sızısı, en tatlı düşü. Yanımda olmayıp da aklımdan bir an bile çıkmayanı, Sadece özlem değil, tarifsiz bir yangınım.

        Ulu Baba Türbesi  21 Temmuz 2025 pazartesi günü,  Malatya ovası, öğle güneşinin altında eriyen bir kurşun gibi ağır ve sıcaktı. Yakıcı toprak, buharlarını gökyüzüne salarken, fotoğraf makinelerimizi kuşanmış üç yol arkadaşı – Orhan Alkaya, Tahsin Aydoğmuş ve ben – kadim hikâyelerin peşinde, Adıyaman’ın Çelikhan ilçesindeki Ulubaba Türbesi’ne doğru yola koyulduk.  Amacımız sadece bir türbeyi ziyaret etmek değil, bu kadim topraklarda saklı kalmış derin hikayelerin izini sürmekti. Şehirden çıktıktan kısa bir süre sonra yakıtımızı aldık ve kendimizi yola vurduk, adeta zamanı geride bırakarak "sürüp gittik." Rotamız Darende-Gürün üzerinden Kayseri'ye çıkan  Ankara yolunun kavşağında Gaziantep-Adana yoluna saparak devam etti. 60 kilometrelik bir yolculukla Doğanşehir Sürgü beldesine , doğru ilerliyorduk. Yitirilen Miras : Köy Enstitüsü'nün Sessiz Çığlığı Akçadağ Köy Enstitüsü Çeşmesi, Mimar Ahsen Yapaner  Bu geniş...

        Arguvan Bozkırı Bozkır Ortasındaki Heykel Hayat! Temmuz'un yakıcı kucağında, bozkırın enginliğinde, Yalnız bir ağacın gölgesi, koyu bir sığınak gibi uzanırdı; Altın sarısı anızlar kırılgan! Üstlerinde, hasadın son armağanı için çırpınan kuşlar gibi, Savrulur ruhum hozan tarlasında, Bir toz bulutu, bir feryat! Uçsuz bucaksız bozkırın tam kalbinde, Arguvan'da, derin mavi göğe karşı duran iki koyu yeşil meşe: Kökleri yerin karanlık damarlarında, Dalları göğün mavi ateşinde! Zaman ve rüzgâr yoğurdu onları ; Tek bir bedende eriyen,  tek nefeste kavrulan, Bir dev heykel oldular aşktan dökme! Fısıltıları deler geceyi: "Sonsuzluğa kazınmış bizim sevdamız!" Kadın ve erkek, Çelikten bir kucaklaşma, Zamanı büken bir kavis! Sonsuzluğa uzanan yaz rüzgârı! Her esişinde, Tenimi yakan, ruhumu dolduran, O eşsiz bahar: SENİN KOKUN! Bozkır ortasında bir nergis gibi patlar içimde! Karagözlüm! Gel! Ay ışığının gümüş hançeriyle yar geceyi, Gel bana! Her gelişin, Sönmü...