Sürmeli Ceylanım​

Sürmeli Ceylanım

​Yitik bir sevdanın izini taşıyan, yorgun kalbime

Zarif bir ceylan gibi dokundu,

Suskunluğumda sesin içimde bir şarkı oldu,

Her rüzgârda kokunla sana sarılırım.

​Gözlerin, karanlık gecemde bir yıldız,

Her bakışta kalbimi aydınlatır.

Yalnızlığın boğduğu anlarda bir nefes,

Umutsuzluğun tükendiği yerde bir şafaksın.

​Gülüşün, içimdeki tüm kışları bahara çevirir,

Her tebessümünde yeniden doğarım.

Saçların, dokunduğumda avuçlarımda kalan bir huzur,

Her tutamında bir rüyaya dalarım.

​Fotoğraflarına bakınca içimdeki yara sızlar,

Çünkü imkânsızı sevmek ne zormuş meğer...

Ey ruhumun yari, bir vakit uğramaz mısın bu ölümsüz sevdaya?

Ya da gel, rüyalarımda buluşalım, bari orada sen benim ol.