Eylül'ün Hüznü
Beyaz çarşaflar, damla damla serum,
Pencereden gökyüzü, biraz buruk görünüm.
Düşünceler uçuşur, geçmişe doğru,
Eylül'ün bu köşesinde, bir nebze burukluk.
Gri bulutlar ağlar, gökyüzünde hüzün,
Yağmur inler camıma, hatıralar canlanır,
Tuzlu damlalar yanaklarımı ıslatırken, kalbim bir çocuk gibi ağlıyor.
Eylül'ün hüznü sarar her yanı,
Kalbimde derin bir boşluk, gitmek bilmez.
Güneş solgun, içimde keder derin,
Yapraklar dökülür, ağaçlar üşür sessizce.
Karanlık erken çöker, yıldızlar parlar,
Kırmızı, sarı yapraklar toprağa kavuşur yavaşça.
Hüzünlü bir melodi yankılanır içimde,
Sonbahar tablosu, hüzünle boyanmış.
Yağmur, gözyaşlarımın dili olmuş,
Kalbim, solmuş yaprak gibi titrer.
Bir veda mektubu mühürlenmiş,
Her satır bir yaprak misali dökülür.
Yüreğim eski bir albüm, sayfaları sararmış,
Zaman durmuş sanki, yalnız hüzün akar damarlarımda.
Fikri Demirtaş
Yeşilyurt / Malatya
Yorumlar
Yorum Gönder